De stopkaart is ontstaan toen er veel 2-openingen en sprongbiedingen normaal werden. De situatie was dat de tegenstanders van de sprongbieder vaak verrast waren en gingen denken. Daarmee werd aan de partner van de “denker” een zgn. OI gegeven dat de denker wel iets in handen had. Men bedacht dat een “verplichte” denkpauze dan de oplossing zou zijn.

Zo is besloten en degene NA een sprongbod moet nu 10 seconden verplicht “nadenken”. De bieder van een sprong maakt de volgende speler er op attent door de STOP-kaart op tafel te leggen. U mag nu niet bieden gedurende 10 seconden.

Let op: het WEL bieden is nu een ongeoorloofde informatie en zegt dus “ik heb niks te denken”. En dat mag dus ook weer niet. Zo gauw de stopkaart wordt weg gehaald (door de sprong-bieder) dan mag u verder. Dit weghalen MAG binnen 10 seconden. Als de sprongbieder “in slaap valt” dan mag u na minimaal 10 seconden te hebben nagedacht verder bieden. Mocht de sprongbieder GEEN STOP-kaart gebruiken dan is dat een technische fout , maar m.i. mag u dan wel direct doorbieden.

Dus:

  • Stopkaart tonen bij sprongbod, 10 seconden laten liggen tenzij je de kaart sneller wilt terughalen;
  • De volgende bieder MOET 10 seconden nadenken (en dus niet alvast je hand op het pas-kaartje of zo);
  • De volgende bieder mag verder na 10seconden, ook als de STOP er nog ligt.

Nog 1 opmerking over nadenken: Bridge is een denksport dus dat mag best. Maar…. Als U denkt en dan past is het meestal zo dat uw partner niets meer mag zeggen, tenzij dat volledig op zijn eigen kaart is gebaseerd. Denk dus gerust na maar als u (te) lang heeft nagedacht is het verstandig een bod te doen en niet te passen.